Publikuar më 20.12.2022 nga shekulli_admin

Lionel Messi apo Maradona? Nata e 18 dhjetorit në Lusail dërgoi në histori mesinë, që kreu vullnetin e D10 në tokë. Futbolli, i cili është një fe pagane, festoi fitoren e Argjentinës në Kupën e Botës. Messi ka fituar gjithçka që mundet në nivel klubesh dhe kombëtare (përfshirë Olimpiadën). “Palmaresi” i tij është mbresëlënës, thjesht i mungonte Kupa e Botës. Çmimi më i lakmuar për një futbollist që, pas shtatë “Topave të Artë” kërkonte shenjtërimin më të lartë në ëndrrat e një kampioni: ta çonte kombëtaren e vendit të tij në krye të botës. Ashtu si Diego Maradona.

Nuk ka më asnjë dyshim se kush është “GOAT”, që në anglisht do të thotë “më i madhi e të gjitha kohërave”. Shkëlqimi i Katarit, fustani i traditës dhe pushtetit i veshur nën sytë e Sheikh Al-Thani dhe presidentit Infantino, kurorëzojnë ’10’ e Amerikës së Jugut dhe rrëzojnë Cristiano Ronaldon, i cili u kthye në shtëpi duke përtypur lot dhe polemika.

Messi, rivali i një jete, është në kulmin e tij, tërheq pas vetes lavdinë e futbollit, ndërsa CR7 rizbulon veten tmerrësisht njerëzor, i brishtë dhe i përlotur, i injoruar, i përmendur vetëm në kompletin e aksesorëve të Kupës së Botës, pasi ka dështuar sipërmarrja e vetme që synonte. Ai donte të bërtiste përballë gjithë botës se nuk përfundoi si një futbollist i mirë. Se atje, në Katar, ai do të kishte konsumuar hakmarrjen e tij personale ndaj Manchester United (dhe Ten Hag), me të cilin kishte prishur të gjitha lidhjet. Nëse vërtet i duhej të largohej nga skena, do ta kishte bërë këtë si protagonist absolut.

Ai po kërkonte një sukses ikonik. Njeriu që ka një komunitet të pakufishëm global, që tha “unë jam legjendë”, u rrëzua në stol dhe u la jashtë fushës. Ai e konsideronte veten titullar të patundur, shija e hidhur e zëvendësuesit në Katar i mbeti në gojë. Kishte imagjinuar një dalje epike, por korniza e fundit e tij është një gjest zemërimi ndaj një tifozi që i ishte afruar. I shkatërruar në momentin më të keq, rrëzuar nga disfata e dhimbshme para se të përpihej nga lotët në tunelin e harresës (stadiumit).

Nuk ka më asnjë krahasim që mund të qëndrojë: legjitimiteti i ish-kapitenit të Barçës (sot te Paris Saint-Germain, xhevahiri më i çmuar në koleksionin e emirit të Katarit) është si grushti që në raundin e fundit e çon verdiktin me pikë. Krahu i ngritur nuk është i tij, por i Messit. Dhe dhemb më shumë.

“Fitimi i Kupës së Botës me Portugalinë ishte ëndrra më e madhe dhe më ambicioze e karrierës sime, – shkroi CR7 në postimin e shpërndarë në rrjetet sociale, pas nokautit me Marokun. – Ishte mirë sa zgjati. Vendosja e emrit të vendit tonë në nivelin më të lartë, në majën e botës ishte ëndrra ime më e madhe. Luftova për të.

Luftova fort për këtë ëndërr. Dhashë gjithçka në fushë. Nuk ndalova kurrë së luftuari. Thjesht dua që të gjithë ta dinë këtë, se shumë është thënë. Ka pasur gjithashtu shumë spekulime, por përkushtimi im ndaj Portugalisë nuk ka ndryshuar për asnjë çast. Unë kurrë nuk do t’ua ktheja shpinën shokëve të skuadrës dhe vendit tim”.

Tani ka vetëm heshtje, por bën zhurmë njësoj. Asgjë nuk dihet për Ronaldon në lidhje me të ardhmen e tij, nëse e pa apo jo finalen e Kupës së Botës. Ai është në Madrid me familjen e tij. Kërkoi dhe mori nga presidenti Florentino Perez mundësinë e stërvitjes duke përdorur ambientet e klubit të bardhë. Por përveç një fotoje në të cilën ai krenohet në palestër dhe në punë, nuk ka asgjë tjetër që ka shprehur.

Postimi i tij i fundit në Instagram daton javën e kaluar, si dhe në Facebook. Tweet-i i tij i fundit daton 10 ditë më parë. Nuk ka asgjë tjetër, as edhe një fjalë drejtuar ish-trajnerit Fernando Santos, mikut që e kishte tradhtuar (për të përdorur fjalët e partneres së tij, Georgina) dhe dha dorëheqjen pas Botërorit.

Të vetmen tronditje që vjen nga rrethi i tij e ka dhënë motra, Katia Aveiro, e cila e cilësoi eventin e organizuar në Katar si “edicionin më të keq të të gjitha kohërave”, edhe nëse u karakterizua nga “një finale e madhe”. Ajo komplimentoi “Seleccion” (“Çfarë ndeshjeje, urime Argjentinës”), por pa përmendur Messin dhe lavdëruar Mbappé (“Surreal ky djalë. Çfarë e ardhme e ndritur të pret. E pabesueshme”).