Publikuar më 02.07.2025 nga shekulli_admin

Sot është 61 vjeç. Nuk ka ndjekur universitetin. Dy herë i divorcuar. Ka katër fëmijë. Kandidoi për Parlamentin e Mbretërisë së Bashkuar 7 herë pa sukses derisa u zgjodh herën e 8-të në vitin 2024. Sondazhet e shohin si më të pëlqyerin e publikut për kryeministër zgjedhjet e ardhshme.

Si ata që e duan dhe ata që e urrejnë, bien dakord se Nigel Farage ka qenë një nga politikanët më me ndikim në Britani që nga epoka e Thatcher. Që nga origjina e tij si mbështetës i Konservatorëve apo tregtar në Bursën e Metaleve të Londrës, rikthimet e tij e kanë bërë udhëheqës të shumë mishërimeve të partive të djathta dhe euroskeptike.

Kohët e fundit, ai është shfaqur si edhe si prezantues i “GB News” ku herë pas here flirton me Partinë Konservatore, por një rol të fortë ka luajtur si kreu i “Reform UK”. Më poshtë janë disa nga momentet në karrierën e tij politike:

Një anëtar themelues i Partisë së Pavarësisë së Mbretërisë së Bashkuar (UKIP), Farage u bë eurodeputet në vitin 1999 pas futjes së përfaqësimit proporcional për zgjedhjet në parlamentin Evropian.

Farage u bë udhëheqës i UKIP në shtator 2006, në të parin nga dy mandatet në krye të një partie që do të bëhej sinonim i përçarjeve dhe grindjeve të brendshme, por edhe i kërcënimit që do të paraqiste së shpejti për Partinë Konservatore.

Farage mori famë kur filloi të krijonte një vend si udhëheqës i një vale të re populistësh evropianë kur në vitin 2010 ai nisi një sulm viral ndaj Herman Van Rompuy. Ai akuzoi udhëheqësin e lartë të BE-së se kishte “karizmën e një lecke të lagur” dhe “pamjen e një nëpunësi banke të rangut të ulët” gjatë një fjalimi në Parlamentin Evropian dy muaj para zgjedhjeve të përgjithshme të vitit 2010.

Ai u nxor nga rrënojat e një aeroplani me lëndime serioze ditën e zgjedhjeve të përgjithshme të vitit 2010, kur u rrëzua pasi banderola që promovonte UKIP u ngatërrua në pendën e bishtit të avionit. Ngjarja ishte e fundit e një numri përvojash pranë vdekjes në jetën e Farage, bashkë me goditjen nga një makinë në vitin 1985 dhe më pas diagnostikimin me kancer.

Pas dështimit për të rrëzuar John Bercow, kryetarin e atëhershëm të Dhomës së Komunave në vitin 2010, periudha e tij e dytë si udhëheqës zgjati deri në vitin 2016, një periudhë në të cilën partia do të përqendrohej në krijimin e një mbështetjeje më të madhe nga baza për një kryengritje politike që do të hidhte themelet për Brexit. Partia do të regjistronte performancën e saj më të mirë në Zgjedhjet Evropiane të vitit 2014 në Mbretërinë e Bashkuar, me më shumë se 26% të votave.

Në atë kohë nuk mungoi edhe dështimi i Farage për t’u bërë deputet në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2015. Pavarësisht dorëheqjes si udhëheqës, dorëheqja e tij u refuzua menjëherë më pas nga Komiteti Ekzekutiv Kombëtar i partisë.

Farage ishte në ballë të mbledhjes së votave pro-Brexit gjatë referendumit të vitit 2016 të thirrur nga kryeministri i atëhershëm, David Cameron, në një përpjekje për të larguar, një herë e përgjithmonë, kërcënimin për Konservatorët nga UKIP dhe për të shuar rebelimin brenda partisë së tij.

Farage tërhoqëi vëmendjen me shpalosjen e një posteri kundër emigrantëve që tërhoqi akuza për nxitje të urrejtjes. Ai më pas i tha “Yorkshire Post”: “Në disa mënyra, ai poster na fitoi referendumin sepse na mbajti të përqendruar në rrezikun e kufijve të hapur.”

Duke kërkuar të mbështetej në votën për “Largim nga BE”, Farage lançoi partinë e tij të re “Brexit” në prill 2019, duke u zotuar se “nuk do të kishte më Zoti Djalë i mirë”. Ai sulmoi partitë Konservatore dhe Laburiste dhe tha se sistemi dypartiak ishte “i papërshtatshëm për qëllimin”. 

Partia e tij do të luante një rol kyç në zgjedhjet e përgjithshme të atij viti kur Farage njoftoi se nuk do të paraqiste asnjë kandidat kundër Konservatorëve në 317 vendet që fituan në zgjedhjet e mëparshme të përgjithshme, pasi Boris Johnson u zotua të largohej nga BE deri në vitin 2020 dhe të ndiqte një marrëveshje tregtare në stilin e Kanadasë. Partia Brexit më vonë do të ndryshonte emrin e saj në Reform UK.